Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Piotr i kulawy człowiek

Kulawy człowiek zostaje uzdrowiony, a Piotr i Jan zostają uwięzieni
Przekazany przez YO! Ministry
1
O dziewiątej godzinie, w porze modlitwy, Piotr i Jan udali się do świątyni. Tam przynoszono człowieka, który od urodzenia był kaleką. Codziennie kładziono go przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby mógł prosić o jałmużnę tych, którzy wchodzili do świątyni. (por. Dzieje Apostolskie 3:1–2) – Slajd 1
2
Kiedy kulawy człowiek zobaczył dwóch apostołów, którzy zamierzali wejść na teren świątyni, zaczął prosić o jałmużnę. Piotr i Jan spojrzeli na niego uważnie i powiedzieli: „Popatrz na nas!”. (Dzieje Apostolskie 3:3–4) – Slajd 2
3
I spojrzał na nich, oczekując, że coś od nich otrzyma. Jednak Piotr rzekł: „Nie mam srebra ani złota, ale to, co mam, daję ci: w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!”. (Dzieje Apostolskie 3:5–6) – Slajd 3
4
Chwycił go za prawą rękę i podniósł go, a natychmiast jego stopy i kostki stały się mocne. On zaś podskoczył, stanął na nogach i zaczął chodzić. Wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. (Dzieje Apostolskie 3:7–8) – Slajd 4
5
Wszyscy ludzie widzieli, jak chodził i chwalił Boga, i rozpoznali w nim tego człowieka, który zwykł siedzieć przy Bramie Pięknej świątyni, prosząc o jałmużnę, i byli zdumieni z powodu tego, co się z nim stało. (Dzieje Apostolskie 3:9–10) – Slajd 5
6
Gdy uzdrowiony trzymał się Piotra i Jana, ludzie zbiegli się do nich pod portyk Salomona, bardzo zdziwieni. Widząc to, Piotr odpowiedział ludziom: „Mężowie izraelscy, dlaczego się temu dziwicie, albo dlaczego patrzycie na nas, jakbyśmy to naszą własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi?”. (Dzieje Apostolskie 3:11–12) – Slajd 6
7
„Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg naszych ojców, uwielbił swego sługę Jezusa, którego wy wydaliście i wyrzekliście się przed Piłatem, gdy ten postanowił Go uwolnić. Wy jednak wyrzekliście się Świętego i Sprawiedliwego, a zażądaliście, aby wam wydano mordercę...”. (Dzieje Apostolskie 3:13–14) – Slajd 7
8
„… a skazano na śmierć Księcia życia, którego Bóg wskrzesił z martwych, czego jesteśmy świadkami. To właśnie imię Jezusa wzmocniło tego człowieka, którego widzicie i znacie; a wiara, która pochodzi od Niego, dała mu doskonałe zdrowie w obecności was wszystkich”. (Dzieje Apostolskie 3:14b–16) – Slajd 8
9
„To wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, mówiąc do Abrahama: W twoim potomstwie będą błogosławione wszystkie narody ziemi. Bóg najpierw wzbudził dla was swojego Sługę i posłał Go, aby was pobłogosławił, zawracając każdego z was z niegodziwych dróg. (Dzieje Apostolskie 3:25–26) – Slajd 9
10
Gdy przemawiali do ludu, podeszli do nich kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze, oburzeni tym, że nauczali lud i głosili zmartwychwstanie. (Dzieje Apostolskie 4:1–2) – Slajd 10
11
Złapali ich i wtrącili do więzienia aż do następnego dnia, gdyż był już wieczór. Jednak wielu z tych, którzy słuchali tej nauki, uwierzyło, i liczba wierzących mężczyzn wzrosła do około pięciu tysięcy. (Dzieje Apostolskie 4:3–4) – Slajd 11
12
Następnego dnia zebrali się w Jerozolimie ich przywódcy, starsi i uczeni w Piśmie, a także arcykapłan Annasz i wszyscy, którzy pochodzili z rodu arcykapłanów. Po postawieniu ich w środku, zaczęli pytać: „Jaką mocą lub w imieniu kogo to uczyniliście?”. (Dzieje Apostolskie 4:5–7) – Slajd 12
13
Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, rzekł: „Jeśli więc dziś jesteśmy sądzeni za dobro uczynione choremu człowiekowi, za to, jak ten człowiek został uzdrowiony, niech będzie wiadome wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że stało się to w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego wyście ukrzyżowali, a którego Bóg wskrzesił z martwych – dzięki temu imieniu ten człowiek stoi przed wami zdrowy”. (Dzieje Apostolskie 4:8–10) – Slajd 13
14
„On jest kamieniem, który został odrzucony przez was, budujących, ale stał się kamieniem węgielnym. I nie ma zbawienia w nikim innym, gdyż nie ma pod niebem żadnego innego imienia, które zostało dane ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni”. (Dzieje Apostolskie 4:11–12) – Slajd 14
15
Gdy widzieli pewność Piotra i Jana, i zrozumieli, że są to ludzie niewykształceni i nieprzeszkoleni, byli zdumieni i zaczęli uznawać ich za uczniów Jezusa. (Dzieje Apostolskie 4:13) – Slajd 15
16
A widząc uzdrowionego mężczyznę stojącego wraz z nimi, nie mieli nic do powiedzenia. Ale gdy nakazali im opuścić Radę, zaczęli naradzać się między sobą, mówiąc: „Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Fakt, że dzięki nim dokonał się niezwykły cud jest oczywisty dla wszystkich mieszkańców Jerozolimy i nie możemy temu zaprzeczyć”. (Dzieje Apostolskie 4:14–16) – Slajd 16
17
A gdy ich wezwali, nakazali im, aby w ogóle nie przemawiali ani nie nauczali w imieniu Jezusa, na co Piotr i Jan odpowiedzieli im: „Czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga, sami osądźcie; my bowiem nie możemy przestać mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy”. (Dzieje Apostolskie 4:18–20) – Slajd 17
18
Kiedy zostali zwolnieni, udali się do swoich towarzyszy i opowiedzieli im wszystko, co powiedzieli im arcykapłani i starsi... A kiedy się modlili, miejsce, w którym się zgromadzili, zatrzęsło się, wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli odważnie głosić słowo Boże. (Dzieje Apostolskie 4:23 i 31) – Slajd 18
19
Slajd 19