Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Abraham – ojciec wiary

Bóg dotrzymał obietnicy i dał Abrahamowi syna. Potem zaś wystawił go na próbę.
Przekazany przez YO! Ministry
1
Saraj, żona Abrama, nie mogła mieć dzieci. Oboje byli już w podeszłym wieku. Dlatego Saraj Przyprowadziła swą egipską służącą Hagar do swojego męża i powiedziała: „Pan odmówił mi potomstwa. Współżyj, proszę, z moją niewolnicą, może dzięki niej będę miała dzieci”. – Slajd 1
2
Abram współżył z Hagar, a ona zaszła w ciążę. Kiedy Hagar spostrzegła, że jest w ciąży, zaczęła pogardzać swoją panią. <br/>Saraj zaś zaczęła źle traktować swoją służącą. Sytuacja Hagar stała się tak ciężka, że w końcu uciekła na pustynię. – Slajd 2
3
Samotna i bezradna zatrzymała się przy źródle, by się napić i odpocząć. Wtedy przyszedł do niej anioł Pański. „Hagar, niewolnico Saraj, skąd przychodzisz i dokąd idziesz?” – zapytał. „Uciekłam od mojej pani” – opowiedziała <br/>Hagar. – Slajd 3
4
Wtedy anioł powiedział jej: „Wróć do niej i bądź jej posłuszna. Urodzisz syna i nazwiesz go Izmael (co oznacza „Bóg słyszy”). Bóg bowiem usłyszał o twojej niedoli. Twoje potomstwo stanie się tak liczne, że trudno je będzie policzyć”. – Slajd 4
5
Hagar posłuchała anioła i kiedy urodziła syna, nazwała go Izmael. Abram miał 86 lat, kiedy Hagar urodziła Izmaela. Izmael rósł i przebywał blisko swojego ojca. – Slajd 5
6
Abram otrzymał od Boga nowe imię – Abraham, które oznaczało, że będzie ojcem wielu narodów. Pewnego razu, kiedy Abraham siedział w dąbrowie Mamre, zobaczył trzech mężczyzn, a jednym z nich był Pan. Wtedy jeden z nich oświadczył: „Na pewno wrócę do ciebie za rok o tej porze, a ty i twoja żona będziecie mieli już syna”. Sara podsłuchiwała u wejścia do namiotu i roześmiała się, bo pomyślała: „Teraz gdy się zestarzałam, mam doświadczać tej radości? Pan zapytał Abrahama: „Dlaczego Sara się śmieje? Czy jest coś niemożliwego dla Pana?”. – Slajd 6
7
Bóg okazał jednak łaskę i dotrzymał słowa. Następnego roku Sara urodziła Abrahamowi syna. To był cud! Stuletni Abraham nazwał swego syna Izaak. Imię „Izaak” oznacza „on się śmieje”. – Slajd 7
8
Po pewnym czasie Pan Bóg postanowił wystawić Abrahama na próbę i tak mu nakazał: „Weź swojego ukochanego syna Izaaka i udaj się do ziemi Moria. Złóż mi go w ofierze całopalnej na górze, którą ci wskażę”. – Slajd 8
9
Następnego dnia Abraham przygotował drewno na ofiarę całopalną, osiodłał osła, wziął ze sobą dwóch służących, syna Izaaka i wyruszyli w drogę do krainy Moria. Abraham wziął drwa na ofiarę, włożył je na Izaaka, zabrał ogień i nóż, i ruszyli w drogę. – Slajd 9
10
Po drodze Izaak zapytał: „Ojcze, mamy ogień i drewno, ale gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną?”. Wtedy Abraham odpowiedział: „Bóg znajdzie sobie jagnię na całopalenie, synu mój”. I poszli obaj na szczyt góry. – Slajd 10
11
Na górze Abraham zbudował ołtarz i ułożył na nim drewno. Następnie związał Izaaka i położył go na ołtarzu.<br/>Wyciągnął rękę i wziął nóż, aby zabić swojego syna. – Slajd 11
12
Nagle usłyszał głos: „Abrahamie! Abrahamie! Nie podnoś ręki na chłopca – zawołał anioł Pana – bo teraz wiem, że boisz się Boga, ponieważ nie zawahałeś się oddać swojego jedynego syna”. – Slajd 12
13
Abraham rozejrzał się wokół siebie i zobaczył barana, który zaplątał się rogami w krzakach. Wziął tego barana i złożył go w ofierze całopalnej zamiast Izaaka. Potem nazwał to miejsce „Pan zaopatruje”. – Slajd 13
14
Slajd 14