Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Król Achab walczy z królem Be-Hadedem

Król Achab walczy z królem Syrii Ben-Hadadem, ale odmawia posłuszeństwa Bogu.
Przekazany przez Richard Gunther
1
Ben-Hadad był królem Syrii. Zebrał swoją dużą armię oraz 32 królów z ich końmi i rydwanami. Wyruszyli, aby zaatakować miasto Samaria w Izraelu. Otoczyli je, a potem wysłali list do króla Achaba, który rządził północnym królestwem Izraela. – Slajd 1
2
W liście tym Ben-Hadad przechwalał się, że ​​wkrótce wszystko, co należy do Achaba, stanie się jego własnością. Król Achab był przerażony, ale lud Samarii powiedział: „Nie słuchaj Ben-Hadada ani nie zgadzaj się na jego żądania”. – Slajd 2
3
Ben-Hadad wysłał do Achaba kolejną wiadomość: „Niech bogowie surowo się ze mną rozprawią, jeśli w Samarii pozostanie tyle prochu, by każdy z moich ludzi mógł dostać po garści”.<br/>Król izraelski Achab był wściekły.<br/>„Powiedzcie Ben-Hadadowi, żeby lepiej nie mówił tak, jakby już mnie pokonał, dopóki nie stanie ze mną do walki”. – Slajd 3
4
Wkrótce potem Bóg posłał do króla Achaba proroka, który powiedział mu: „Tak mówi Pan: Czy widzisz tę ogromną armię? Wydam ją dziś w twoje ręce, a wtedy poznasz, że Ja jestem Pan”. – Slajd 4
5
„Ale kto może pokonać króla Ben-Hadada?” – zapytał król Achab.<br/>„Twoi młodzi wojownicy prowadzeni przez oficerów prowincji – odpowiedział prorok. – Ale ty powinieneś przejąć inicjatywę i rozpocząć bitwę”.<br/>Król Achab wyszedł więc naprzeciw syryjskiej armii. Miał 7 tysięcy ludzi wraz z młodymi mężczyznami na czele, prowadzonymi przez oficerów prowincji, gotowymi do ataku. – Slajd 5
6
Wyruszyli w południe, podczas gdy Ben-Hadad i 32 sprzymierzonych z nim królów siedzieli w swoich namiotach i pili. Zwiadowca doniósł, że z Samarii nadchodzą ludzie. Ben-Hadad odpowiedział: „Jeśli wyszli w celach pokojowych, pojmijcie ich. Jeśli wyszli na wojnę, również ich pojmijcie”. – Slajd 6
7
Jednak mała armia króla Achaba, prowadzona przez młodych wojowników, walczyła zaciekle i każdy pokonał swojego przeciwnika.<br/>Syryjczycy uciekli, a Izraelici ruszyli za nimi w pościg. Ben-Hadad zdołał uciec konno z kilkoma swoimi jeźdźcami. – Slajd 7
8
Po tych wydarzeniach prorok Pana powiedział do króla: „Umocnij swoje pozycje i zbierz ludzi, ponieważ wiosną następnego roku Ben-Hadad znowu cię zaatakuje”. – Slajd 8
9
Następnej wiosny Ben-Hadad zebrał armię i wyruszył do walki z królem Achabem. Król Syrii miał teraz nową taktykę walki. Wiedział, że Izraelici są dobrzy w walce na wzgórzach, więc chciał walczyć z nimi na równinach. – Slajd 9
10
Prorok Pański powiedział Achabowi: „Pan mówi tak: Ponieważ Syryjczycy sądzą, że Pan może walczyć na wzgórzach, ale nie w dolinach, wydam tę wielką armię w twoje ręce, a poznasz, że Ja jestem Pan”.<br/>Przez siedem dni obie armie obozowały naprzeciwko siebie, ale siódmego dnia rozpoczęła się bitwa. – Slajd 10
11
Armia króla Achaba w ciągu jednego dnia pokonała 100 tysięcy żołnierzy syryjskiej piechoty. Reszta armii Ben-Hadada uciekła do miasta Afek, gdzie zawalił się na nich mur i zginęło 27 tysięcy żołnierzy. – Slajd 11
12
Ben-Hadad ukrył się w wewnętrznej izbie w mieście. Rzekli do niego jego doradcy: „Słyszeliśmy, że królowie izraelscy są miłosierni. Pójdźmy do króla Achaba z worami na biodrach i powrozami na szyjach. Może daruje ci życie". – Slajd 12
13
Mając na sobie wory i sznury na szyjach, poszli do króla Achaba i powiedzieli: „Twój sługa Ben-Hadad mówi: Proszę, daruj mi życie”. – Slajd 13
14
Król Achab zapytał: „Czy Ben-Hadad żyje? On jest moim bratem”.<br/>„Tak, twój brat Ben-Hadad żyje!” – odpowiedzieli.<br/>„Idźcie i przyprowadźcie go tu” – powiedział król Achab. <br/>Gdy Ben-Hadad przyszedł, Achab kazał mu wsiąść na swój rydwan. – Slajd 14
15
Ben-Hadad obiecał: „Zwrócę ci miasta, które mój ojciec zabrał twojemu ojcu, i będziesz mógł założyć własne bazary w Damaszku, tak jak mój ojciec zrobił to w Samarii”.<br/>Achab powiedział: „Zawrzyjcie z nami traktat, a uwolnię was”. Zawarł więc z nim przymierze i puścił go wolno. – Slajd 15
16
Prorok Pański udał się do króla Achaba z surowym napomnieniem: „Bóg kazał ci zniszczyć Ben-Hadada, ale ty pozwoliłeś mu odejść. Dlatego Bóg ciebie zniszczy”.<br/>Król Achab posępny i rozgniewany wrócił do swego pałacu w Samarii. – Slajd 16
17
Trzy lata później przybył do Achaba król Judy Jehoszafat. – Slajd 17
18
„Połączmy nasze armie i razem wyruszmy do walki z królem Ben-Hadadem” – zaproponował król Achab.<br/>Król Jehoszafat zastanowił się przez chwilę, a potem powiedział: „Powinniśmy najpierw zapytać o to Pana Boga”. – Slajd 18
19
Achab wezwał swoich proroków, ale oni czcili fałszywych bogów i lubili mówić królowi to, co chciał usłyszeć. Przybyło 400 fałszywych proroków i oświadczyli: „Ruszaj do boju, bo na pewno zwyciężysz”. – Slajd 19
20
Król Jehoszafat nalegał, by wezwano prawdziwego proroka Bożego. Micheasz, prorok Pański, przybył i oznajmił: „Bóg mówi, że przegrasz tę bitwę, twoje wojska zostaną rozgromione i poniesiesz klęskę”. – Slajd 20
21
Król Achab był tak zirytowany odpowiedzią Micheasza, że wtrącił go do więzienia z rozkazem, żeby go tam trzymać, dopóki nie wróci zwycięsko z bitwy. – Slajd 21
22
Ignorując rady proroka Pana, król Achab i król Jehoszafat wyruszyli na wojnę i ponieśli straszną klęskę. Syryjczycy zaciekle atakowali króla Jehoszafata, więc musiał uciekać do domu tak szybko, jak tylko mógł. – Slajd 22
23
Król Achab wyruszył na bitwę w przebraniu zwykłego żołnierza, z dobrą zbroją dla ochrony. Podczas walk trafiła go jednak zabłąkana strzała, która znalazła małą szczelinę w jego zbroi.<br/>Król krzyknął: „Zostałem trafiony. Zabierzcie mnie stąd!”.<br/>Opuścił pole bitwy śmiertelnie ranny. – Slajd 23
24
Wieczorem król Achab zmarł. Psy zlizywały jego krew z rydwanu. Król zmarł tak jak Bóg zapowiedział. Szkoda, że nie słuchał Pana – Slajd 24
25
Slajd 25