Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Roboam i Jeroboam – podział królestwa

Kiedy Roboam zostaje królem, dziesięć plemion buntuje się przeciwko temu. Wybierają na władcę Jeroboama.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Król Salomon wybudował w Jerozolimie świątynię, aby oddawać tam chwałę Bogu. Pan przestrzegał zaś Izraelitów, aby nie wchodzili w małżeństwa z obcymi ludami. Król jednak wziął sobie za żony kobiety z obcych narodów (700 żon i 300 konkubin). – Slajd 1
2
Kiedy Salomon zestarzał się, jego żony nakłoniły go do oddawania czci obcym bogom i jego serce nie było już bez reszty oddane Panu. Na górze położonej na wschód od Jerozolimy Salomon wybudował świątynkę dla Kemosza, bożka Moabitów, i dla Molocha, bożka Ammonitów. – Slajd 2
3
Król zaczął czcić Asztartę, boginię Sydończyków, i Milkoma, obrzydliwego boga Ammonitów. Postawił też dla nich ołtarze. – Slajd 3
4
Bóg rozgniewał się więc na Salomona za to, że w swoim sercu odwrócił się od Niego i zaczął czcić obce bożki. – Slajd 4
5
W końcu Pan powiedział do Salomona: „Ponieważ nie okazałeś wierności mojemu przymierzu i moim przykazaniom, wyrwę ci królestwo i oddam je twojemu słudze. Ze względu na twego ojca, Dawida, nie zrobię tego jednak za twego życia, ale wyrwę je już z ręki twojego syna”. – Slajd 5
6
Kiedy Salomon odbudowywał twierdzę Millo, przełożonym nad budowniczymi ustanowił bardzo pracowitego mężczyznę, Jeroboama. – Slajd 6
7
Pewnego dnia, kiedy Jeroboam szedł z Jerozolimy, spotkał na swej drodze proroka Achiasza z Sylo, który był ubrany w nowy płaszcz. Byli na polu całkiem sami. – Slajd 7
8
Achiasz rozerwał swój płaszcz na dwanaście kawałków i powiedział do Jeroboama: „Weź sobie dziesięć kawałków, bo Bóg zapowiada, że oderwie królestwo od Salomona i dziesięć plemion da tobie”. – Slajd 8
9
„Pan pozostawi mu władzę do końca życia. Wyrwie natomiast królestwo jego synowi i tobie przekaże dziesięć plemion". – Slajd 9
10
„Salomon nie był wierny Bożemu Prawu i oddawał cześć bożkom, dlatego jego syn będzie panował w Jerozolimie, ale tobie Bóg odda resztę Izraela. Jeśli będziesz posłuszny, On będzie ci błogosławił". – Slajd 10
11
Od tego czasu Salomon zaczął postrzegać Jeroboama jako zagrożenie dla swojej władzy. Próbował go zabić, ale Jeroboam uciekł do Egiptu, do króla Szyszaka. – Slajd 11
12
Salomon panował czterdzieści lat, a potem umarł. Władzę po nim objął jego syn, Rechabeam (w innych tłumaczeniach Roboam). – Slajd 12
13
Przyjaciele Jeroboama donieśli mu, że umarł król Salomon. Wrócił więc z Egiptu akurat przed koronacją Rechabeama. Jeroboam został przywódcą tych, którzy chcieli zmusić nowego króla do pewnych zmian. – Slajd 13
14
„Twój ojciec nałożył na nas ciężkie jarzmo. Zdejmij z nas ten ciężar pracy, a wtedy będziemy ci służyli” – powiedzieli Izraelici. „Dajcie mi trzy dni do namysłu, a potem wróćcie do mnie” – odpowiedział Rechabeam. Lud posłuchał prośby króla i odszedł. – Slajd 14
15
Rechabeam zwrócił się do starszych, którzy byli jeszcze doradcami Salomona: „Co według was powinienem zrobić?”.<br/>„Jeśli teraz będziesz służył temu ludowi i rozmawiał z nim łagodnie, to i on przez całe życie będzie twoim sługą” – doradzali starsi. Rechabeam jednak odrzucił tę radę. – Slajd 15
16
Zamiast tego Rechabeam zwrócił się do młodzieńców, którzy wraz z nim wyrośli. A oni, pewni siebie, dali mu taką radę: „Powiedz temu ludowi:  Mój ojciec nałożył na was ciężkie jarzmo, a ja wam jeszcze do niego dołożę! Mój ojciec chłostał was batami, a ja potraktuję was skorpionami!”. – Slajd 16
17
Kiedy Jeroboam i cały lud powrócili trzy dni później, Rechabeam odpowiedział im bardzo szorstko i zagroził jeszcze gorszym traktowaniem. – Slajd 17
18
Kiedy ludzie uświadomili sobie, że król nie zamierza ich posłuchać, zaczęli krzyczeć: „Nie mamy nic wspólnego z Dawidem! Sam teraz zadbaj o swój dom, Dawidzie! Do swoich namiotów, Izraelu!”. <br/>Stało się dokładnie tak, jak zapowiedział prorok. Dziesięć plemion Izraela zbuntowało się względem króla, pozostały przy nim tylko plemiona Judy i Beniamina. – Slajd 18
19
Gdy potem król Rechabeam posłał do ludu Adonirama, zarządcę przymusowych robót, Izraelici ukamienowali go. Wówczas król czym prędzej wskoczył na rydwan i uciekł do Jerozolimy. – Slajd 19
20
Dziesięć plemion wezwało Jeroboama na zgromadzenie i obwołało go królem. – Slajd 20
21
Naród Izraelski został podzielony pomiędzy dwóch władców: Rechabeama, który rządził w Jerozolimie plemieniem Judy i Beniamina oraz Jeroboama, panującego w Sychem nad pozostałymi plemionami. – Slajd 21
22
Król Rechabeam zebrał armię 180 tysięcy żołnierzy z plemion Judy i Beniamina, aby podporządkować sobie resztę plemion. Bóg jednak posłał proroka Szemajasza z następującą wiadomością: „Pan mówi, abyście nie wyruszali do walki z waszymi braćmi! Niech każdy wraca do swojego domu, ponieważ to On zdecydował o tym, co się stało”. Lud posłuchał proroka i zawrócił z wyprawy. – Slajd 22
23
Jeroboam zaczął się zastanawiać: „Królestwo może teraz łatwo powrócić do domu Dawida. Jeśli bowiem lud ten będzie dalej chodził składać ofiary do świątyni Pana w Jerozolimie, to zechce wrócić do Rechabeama, a wtedy mnie zabiją. Po naradzie król kazał przygotować dwa złote cielce i ogłosił ludowi: „Dość już nachodziliście się do Jerozolimy! To są wasi bogowie, którzy wywiedli was z ziemi egipskiej!”. – Slajd 23
24
Jeden z tych cielców został umieszczony w Betel, a drugi w Dan. Lud zaczął pielgrzymować do Betel albo aż do Dan, a to było wielkim grzechem. Jeroboam pobudował też świątynki na wzgórzach i ustanowił kapłanów spośród zwykłego ludu, a nie spośród Lewitów. <br/>Ani Jeroboam, ani żaden z jego następców nie czcili Boga i nie byli mu posłuszni. Ostatecznie wiele lat później Bóg posłał Asyryjczyków, którzy uprowadzili tych dziesięć plemion do niewoli. To była kara za ich odstępstwo. – Slajd 24
25
Slajd 25