Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Mojżesz i plagi egipskie – część 2

Mojżesz i ostatnie trzy plagi, jakie Bóg zsyła na Egipt.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Bóg zesłał już na Egipt siedem plag. A teraz posłał Mojżesza do faraona z następnym ostrzeżeniem: „Jeżeli będziesz zwlekał z wypuszczeniem mojego ludu, to sprowadzę jutro szarańczę do twojego kraju – coś, czego nie widzieli nigdy twoi ojcowie ani ich dziadowie”. Dworzanie faraona doradzali mu, aby wypuścił Izraelitów. – Slajd 1
2
Jednak, kiedy faraon dowiedział się, że wszyscy Hebrajczycy mieliby opuścić Egipt, aby oddać cześć Bogu, zgodził się tylko na wyjście mężczyzn, a potem wypędził Mojżesza i Aarona sprzed swojego oblicza.<br/> – Slajd 2
3
Dlatego Mojżesz podniósł swoją laskę nad Egiptem. Ze wschodu powiał wiatr, który przyniósł szarańczę. Pokryła ona cały kraj, aż ziemia pociemniała od niej, a wszystko co zielone na polach i drzewach zostało przez nią pożarte. – Slajd 3
4
Faraon kazał wezwać Mojżesza i Aarona: „Zgrzeszyłem przeciwko Bogu i przeciwko wam. Wybaczcie mi i wstawcie się u Pana, aby zabrał tę okropną plagę” – prosił. – Slajd 4
5
Mojżesz odszedł od faraona i modlił się, a Pan zmienił kierunek wiatru. Zaczął wiać bardzo mocny wiatr zachodni, który zabrał szarańczę do Morza Czerwonego. – Slajd 5
6
Wtedy faraon znów złamał obietnicę, był nieugięty i nie pozwolił ludowi Bożemu opuścić Egiptu, aby czcili Boga na pustyni. – Slajd 6
7
Mojżesz więc uniósł ręce ku górze i nad ziemią egipską zapanowała ciemność przez trzy dni. Jedynie Izraelici mieli światło. – Slajd 7
8
Egipcjanie nie widzieli siebie wzajemnie i nie mogli się nigdzie ruszyć. – Slajd 8
9
Faraon wezwał Mojżesza i powiedział do niego: „Idźcie i służcie Bogu. Zabierzcie ze sobą kobiety i dzieci. Zostawcie jedynie owce i bydło”. „Również nasze bydło pójdzie z nami, ponieważ z niego weźmiemy na ofiarę Panu, Bogu naszemu – Slajd 9
10
Wtedy faraon wygonił Mojżesza: „Precz stąd! Nie pokazuj mi się więcej na oczy! Jeśli przyjdziesz jeszcze raz, zginiesz”. – Slajd 10
11
„Dobrze, stanie się, jak chcesz” – odpowiedział Mojżesz. – „Już więcej nie pokażę ci się na oczy. Bóg ześle na was jeszcze jedną plagę. O północy umrze każdy pierworodny syn i pierworodne z bydła. W Egipcie będzie wielki płacz. Nieszczęście to jednak nie dotknie Izraelitów”. – Slajd 11
12
„Wtedy twoi słudzy przyjdą do mnie, upadną przede mną na twarz i będą prosić, abyśmy opuścili Egipt. A ja wyprowadzę swój lud”. Mojżesz powiedziawszy to, płonąc gniewem, odszedł od faraona. – Slajd 12
13
Potem Pan nakazał, by Mojżesz powiedział wszystkim Izraelitom, żeby w dziesiątym dniu tego miesiąca każda rodzina wzięła dla siebie baranka. Jeżeli jakaś rodzina była za mała na to, by mogła spożyć całego baranka, miała połączyć się z najbliższą rodziną z sąsiedztwa. Baranek powinien być jednorocznym samcem bez skazy.<br/> – Slajd 13
14
Lud Boży posłuchał tego nakazu i każda rodzina złożyła w ofierze baranka. Następnie Izraelici mieli wziąć gałązkę hizopu, zanurzyć ją we krwi zebranej w naczyniu, a potem pomazać nią nadproże i odrzwia domu, w którym będą spożywać baranka. – Slajd 14
15
Bóg wyjaśnił, że tej nocy przejdzie przez Egipt, aby dokonać sądu. Jeśli zobaczy krew na jakimś domu, to nie dotknie go plagą, ominie go i zachowa przy życiu tych, którzy będą przebywać wewnątrz. Izraelici zrobili dokładnie tak, jak im polecił Pan. – Slajd 15
16
Tego wieczoru lud Boży przygotowywał się do opuszczenia Egiptu. Włożyli sandały, upięli pasy, do ręki wzięli laski, a potem zasiedli do kolacji. Posiłek ten nazwano później Paschą (słowo „pascha” oznacza przejście – Bóg przeszedł obok domów Izraelskich, ominął je). – Slajd 16
17
Mojżesz polecił również, aby kolację paschalną spożywać uroczyście każdego roku. A kiedy dzieci zapytają, jakie ona ma znaczenie, to należy im opowiedzieć, jak Bóg oszczędził domy izraelskie i wyprowadził Swój naród z niewoli. – Slajd 17
18
O północy Pan przeszedł przez Egipt i pozbawił życia każdego pierworodnego syna rodziny egipskiej, łącznie z rodziną faraona, a także pierworodne bydło. – Slajd 18
19
W całym Egipcie rozległ się przerażający krzyk. Nie było domu, w którym ktoś nie umarł, oprócz domów izraelskich. – Slajd 19
20
Jeszcze tej nocy władca egipski wezwał Mojżesza i Aarona i powiedział im: „Wstawajcie! Wychodźcie spośród mojego ludu i idźcie służyć waszemu Bogu! Zabierzcie ze sobą swoje bydło. Pobłogosławcie mnie jednak przed tym!”. – Slajd 20
21
Izraelici spakowali wszystko, co posiadali. Egipcjanie zaś przestraszyli się, że wszyscy zginą, dlatego chętnie pożyczyli Izraelitom przedmioty ze srebra i złota, a potem ich przynaglali: „Wychodźcie stąd szybko, bo wszyscy pomrzemy! – Slajd 21
22
A Izraelici tak bardzo się spieszyli, że nie mieli nawet czasu, aby dodać kwasu do ciasta chlebowego. Szybko opuścili Egipt – kraj, w którym przebywali ponad 430 lat. Teraz byli już wolni. Stało się dokładnie tak, jak obiecał im Bóg. – Slajd 22
23
Slajd 23