Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Uczniowie idący do Emaus

Jezus ukazuje się dwóm uczniom idącym do Emaus. Następnie ukazuje się uczniom zamkniętym w pomieszczeniu.
Przekazany przez Sweet Publishing
1
Trzeciego dnia po ukrzyżowaniu Jezusa i złożeniu Go w grobie, dwóch uczniów szło z Jerozolimy do wsi zwanej Emaus. Jednym z nich był Kleofas. – Slajd 1
2
Wioska ta znajdowała się około 11 kilometrów od Jerozolimy. – Slajd 2
3
Uczniowie rozmawiali o tym, co się stało z Jezusem. A kiedy tak żywo dyskutowali, sam Jezus podszedł i przyłączył się do nich. Oni jednak Go nie rozpoznali. – Slajd 3
4
Nieznajomy powiedział do nich: „O czym tak rozmawiacie?”. Zatrzymali się i patrzyli zasmuconym wzrokiem, a Kleofas odpowiedział: „Chyba jesteś jedynym przybyszem w Jerozolimie, który nie wie, co się ostatnio wydarzyło”. – Slajd 4
5
„Cóż takiego?”, zapytał nieznajomy. – Slajd 5
6
„Chodzi o Jezusa z Nazaretu, którego arcykapłani i przywódcy wydali na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że On właśnie wybawi Izraela”. – Slajd 6
7
„To stało się trzy dni temu, ale dziś niektóre z naszych kobiet zaskoczyły nas. Były wczesnym rankiem przy grobowcu, jednak nie znalazły Jego ciała. Potem kobietom ukazali się aniołowie i oznajmili, że Jezus żyje! Wobec tego niektórzy z nas poszli do grobu i przekonali się, że jest tak, jak powiedziały kobiety. Jezusa tam jednak nie widzieli”. – Slajd 7
8
Wtedy nieznajomy powiedział im: „Jesteście niemądrzy, bo tak trudno wam uwierzyć w to wszystko, co zapowiedzieli prorocy. Przecież Chrystus musiał cierpieć, by potem wejść do swej chwały”.<br/> – Slajd 8
9
Potem, odnosząc się najpierw do ksiąg Mojżesza i pism innych proroków, wyjaśniał im, co mówiły one o Zbawicielu – że musi umrzeć i powstać z martwych. – Slajd 9
10
W ten sposób zbliżyli się do Emaus, a nieznajomy sprawiał wrażenie, jakby chciał iść dalej. Oni jednak nalegali, aby z nimi został. – Slajd 10
11
Gdy zasiedli do stołu, ich towarzysz podróży wziął chleb, pobłogosławił, przełamał i zaczął im podawać. Wtedy otworzyły im się oczy i rozpoznali Go – to był Jezus! – Slajd 11
12
On jednak w tej samej chwili zniknął. Powiedzieli do siebie: „Czy serca nie biły nam mocniej, gdy w drodze rozmawiał z nami i wyjaśniał znaczenie Pism?”. – Slajd 12
13
Natychmiast też wstali i wrócili do Jerozolimy. – Slajd 13
14
Tam zastali jedenastu oraz jeszcze innych uczniów i opowiedzieli im, czego doświadczyli. Pokój zaś, w którym przebywali, był zamknięty. – Slajd 14
15
Nagle stanął przed nimi Jezus i powiedział: „Pokój wam!”, a oni przerazili się, bo myśleli, że widzą ducha. – Slajd 15
16
„Dlaczego się boicie i wątpicie, że to jestem Ja? Patrzcie na moje ręce i stopy. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się, że nie jestem duchem. Duch nie ma ciała ani kości, a widzicie przecież, że Ja mam”, powiedział Jezus. – Slajd 16
17
Serca uczniów wypełniły się radością i zdumieniem, ale ciągle nie wierzyli, że to Jezus. Dlatego zapytał ich: „Macie tu coś do jedzenia?”. Podali Mu kawałek pieczonej ryby, a On wziął ją i zjadł na ich oczach. – Slajd 17
18
Później pomógł im zrozumieć to, co Pisma mówią o Mesjaszu. To, że musiał cierpieć i umrzeć, a potem zmartwychwstać. Powiedział też, że mają iść i przekazać innym dobrą nowinę. Mają wzywać do nawrócenia, aby grzechy ludzi były przebaczone ze względu na Jezusa. – Slajd 18
19
Slajd 19