Używamy plików cookie do gromadzenia ogólnych statystyk odwiedzających, ale nie danych osobowych.

Daniel część 4 – Szaleństwo króla Nebukadnessara

Duma doprowadza króla Nebukadnessara do upadku.
Przekazany przez David & Goliath (DG)
1
Daniel, który służył Bogu i był Mu posłuszny, pracował w Babilonie dla potężnego króla Nabukadnessara. Bóg pomógł już kiedyś Danielowi zrozumieć i wyjaśnić znaczenie bardzo zagadkowego snu króla. – Slajd 1
2
Podczas gdy król Nebukadnessar żył w spokoju i szczęściu w swoim pałacu z całym swoim wielkim bogactwem, miał kolejny sen. Był to sen przerażający. – Slajd 2
3
Gdy tylko się obudził, Nebukadnessar rozkazał: „Natychmiast przyprowadźcie do mnie wszystkich mędrców Babilonu. Chcę poznać znaczenie mojego snu”. Wtedy magowie i wszyscy mędrcy przybyli przed jego oblicze. Król Nebukadnessar opowiedział im swój sen. – Slajd 3
4
Mędrcy słuchali, ale nie mieli nic do powiedzenia, ponieważ nie rozumieli znaczenia snu. Król rozgniewał się i wypędził ich wszystkich z komnaty. – Slajd 4
5
Wtedy pojawił się Daniel (którego król nazywał Baltazarem). Nebukadnessar powiedział: „Wiem, że masz w sobie Ducha Świętego Boga i żadna tajemnica nie jest dla ciebie zbyt trudna”. – Slajd 5
6
„Danielu, w moim śnie widziałem bardzo wysokie drzewo stojące pośrodku ziemi. Drzewo rosło duże i silne, a jego wierzchołek dotykał nieba. Widać je było z każdego miejsca na ziemi. Jego liście były piękne i pełne dobrych owoców, którymi można było nakarmić wszystkich. Pod jego gałęziami zwierzęta znajdowały schronienie i cień. Ptaki zakładały gniazda w jego gałęziach. Wszyscy z całej ziemi przychodzili, aby jeść owoce tego drzewa”. – Slajd 6
7
„Nagle jednak pojawił się anioł i rozkazał: Zetnijcie drzewo i jego gałęzie. Ogołoćcie je z liści i rozrzućcie jego owoce. Niech zwierzęta uciekną, a ptaki odlecą. Pozostawcie tylko pień i korzenie w ziemi. Obwiążcie je metalową opaską i pozostawcie na polu przez siedem lat. Będzie podlewany deszczem z nieba i wszyscy dowiedzą się, że w niebie jest Bóg, który panuje nad wszystkim. Daje władzę, komu chce, i wybiera ludzi, którzy nie są zbyt dumni, aby nimi rządzić”. – Slajd 7
8
„To był mój sen, Danielu. Teraz proszę, wyjaśnij mi go”. Bóg wyjaśnił Danielowi znaczenie snu, ale ten bał się powiedzieć o tym królowi. Król Nebukadnessar nakazał jednak Danielowi wyjawić mu znaczenie snu. – Slajd 8
9
Daniel zebrał się na odwagę i powiedział: „Potężne drzewo, które widziałeś rosnące i widoczne z całego świata, to ty, królu Nebukadnessarze. Stałeś się wielkim władcą, a twoja władza sięga najdalszych zakątków ziemi. Rozkaz ścięcia drzewa oznacza, że stracisz swoje królestwo na siedem lat”. – Slajd 9
10
„W tym czasie będziesz żył wśród dzikich zwierząt. Będziesz jadł trawę jak wół. Deszcz z nieba będzie cię moczył. Ale kiedy zdasz sobie sprawę, że Najwyższy Bóg rządzi ziemią i daje władzę temu, komu chce, powrócisz, by znów żyć wśród ludzi. I ponownie otrzymasz swoje królestwo”.<br/>Daniel był świadomy Bożej dobroci i udzielił królowi następującej rady: „Przestań grzeszyć i czyń to, co słuszne. Bądź miły dla biednych ludzi. Miej litość dla beznadziejnych. Wtedy być może twoje dni szczęścia będą trwać”. – Slajd 10
11
Król jednak nie posłuchał rady Daniela. Minął rok i Neabukadnessar prawie zapomniał o swoim przerażającym śnie. Jeszcze bardziej ufał swojej potędze. Był dumny ze swojego wspaniałego pałacu, słynnej stolicy Babilonu i wielkiego imperium. – Slajd 11
12
Pewnego dnia, spacerując po dachu królewskiego pałacu, król Nebukadnessar przechwalał się sam przed sobą: „Czyż Babilon nie jest największym królestwem zbudowanym dzięki mojej mocy i bogactwu dla mojej chwały?”. – Slajd 12
13
Zanim zdążył dokończyć to zdanie, usłyszał głos z nieba mówiący: „Oto, co rozkazano o tobie, królu Nebukadnessarze. Twoje królestwo zostało ci odebrane. Pójdziesz żyć z dzikimi zwierzętami. Będziesz jadł trawę jak wół. Minie siedem lat, aż zrozumiesz, że Bóg Najwyższy panuje nad królestwami ludzi i daje władzę, komu chce”. – Slajd 13
14
Nebukadnessar natychmiast stracił rozum i zaczął zachowywać się jak dzikie zwierzę. Ludzie zaczęli się go bać. Wyprowadzili go więc z miasta. – Slajd 14
15
Król mieszkał na polu i jadł trawę jak wół. – Slajd 15
16
Jego włosy i paznokcie urosły tak długie, że wyglądał bardziej jak zwierzę niż człowiek. Wszystko stało się tak, jak przepowiedział sen. – Slajd 16
17
Po upływie siedmiu lat Bóg przywrócił rozum królowi Nebukadnessarowi, który podniósł oczy ku niebu i podziękował Bogu, mówiąc: „Teraz ja, Nebukadnessar, chwalę, wywyższam i wysławiam Króla Niebios, ponieważ wszystkie Jego drogi są słuszne i sprawiedliwe. On poniża tych, którzy są dumni”. – Slajd 17
18
Kiedy ludzie zobaczyli, że Bóg przywrócił im króla Nebukadnessara, powitali go z powrotem w pałacu i ponownie ustanowili go królem. – Slajd 18
19
Służyli mu z taką samą lojalnością jak wcześniej i od tego momentu król Nebukadnessar uwierzył w Jedynego Prawdziwego Boga. – Slajd 19
20
Slajd 20