| 1 | Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa podług rozrządzenia Boga, zbawiciela naszego, i Pana Jezusa Chrystusa, który jest nadzieja nasza, |
| 2 | Tymoteuszowi, własnemu synowi w wierze, niech będzie łaska, miłosierdzie, pokój od Boga, Ojca naszego, i Chrystusa Jezusa, Pana naszego. |
| 3 | Jakom cię prosił, abyś został w Efezie, gdym szedł do Macedonii, patrzże, abyś rozkazał niektórym, żeby inaczej nie uczyli. |
| 4 | I nie bawili się baśniami i wywodami nieskończonemi rodzaju, które więcej sporów przynoszą, niż zbudowania Bożego, które w wierze zależy. |
| 5 | Lecz koniec przykazania jest miłość z czystego serca i z sumienia dobrego, i z wiary nieobłudnej. |
| 6 | Czego niektórzy jako celu uchybiwszy, obrócili się ku próżnomówności. |
| 7 | Chcąc być nauczycielami zakonu, nie rozumieją ani tego, co mówią, ani co za pewne twierdzą. |
| 8 | A wiemy, że dobry jest zakon, jeźliby go kto przystojnie używał, |
| 9 | Wiedząc to, że sprawiedliwemu nie jest zakon postanowiony, ale niesprawiedliwym i niepoddanym, niepobożnym i grzesznikom, złośliwym i nieczystym, ojcomordercom i matkomordercom, mężobójcom, |
| 10 | Wszetecznikom, samcołożnikom, ludokradcom, kłamcom, krzywoprzysiężcom, i jeźli co innego jest przeciwnego zdrowej nauce. |
| 11 | Według chwalebnej Ewangielii błogosławionego Boga, która mi jest zwierzona. |
| 12 | Przetoż dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jezusowi, Panu naszemu, iż mię za wiernego osądził, na usługiwanie postanowiwszy mię. |
| 13 | Którym pierwej był bluźniercą i prześladowcą, i gwałtownikiem; alem miłosierdzia dostąpił, bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze. |
| 14 | Lecz nader obfitowała łaska Pana naszego z wiarą i z miłością, która jest w Chrystusie Jezusie. |
| 15 | Wierna jest ta mowa i wszelkiego przyjęcia godna, iż Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby grzeszników zbawił, z których jam jest pierwszy. |
| 16 | Alem dlatego miłosierdzia dostąpił, aby na mnie pierwszym okazał Jezus Chrystus wszelką cierpliwość na przykład tym, którzy weń uwierzyć mają ku żywotowi wiecznemu. |
| 17 | Przetoż królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu samemu mądremu Bogu, niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen. |
| 18 | Toć rozkazanie zalecam, synu Tymoteuszu! abyś według proroctw, które uprzedziły o tobie, bojował w nich on dobry bój, |
| 19 | Mając wiarę i dobre sumienie, które niektórzy odrzuciwszy, szkodę podjęli w wierze; |
| 20 | Z których jest Hymeneusz i Aleksander, którychem oddał szatanowi, aby pokarani będąc, nauczyli się nie bluźnić. |
| 1 | Napominam tedy, aby przed wszystkiemi rzeczami czynione były prośby, modlitwy, przyczyny i dziękowania za wszystkich ludzi; |
| 2 | Za królów i za wszystkich w przełożeństwie będących, abyśmy cichy i spokojny żywot wiedli we wszelkiej pobożności i uczciwości. |
| 3 | Albowiem to jest rzecz dobra i przyjemna przed Bogiem, zbawicielem naszym, |
| 4 | Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i ku znajomości prawdy przyszli. |
| 5 | Boć jeden jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus. |
| 6 | Który dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego. |
| 7 | Na com ja jest postanowiony za kaznodzieję i Apostoła, (prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię), za nauczyciela pogan w wierze i w prawdzie. |
| 8 | Chcę tedy, aby się mężowie modlili na każdem miejscu, podnosząc czyste ręce bez gniewu i bez poswarku. |
| 9 | Także i niewiasty, aby się ubiorem przystojnym ze wstydem i skromnością zdobiły, nie z trefionemi włosami, albo złotem, albo perłami, albo szatami kosztownemi, |
| 10 | Ale (jako przystoi niewiastom, które się ozywają do pobożności), dobremi uczynkami. |
| 11 | Niewiasta niech się uczy w milczeniu ze wszelkiem poddaństwem. |
| 12 | Bo niewieście nie pozwalam uczyć, ani władzy mieć nad mężem, ale aby była w milczeniu. |
| 13 | Bo Adam pierwszy stworzony jest, potem Ewa. |
| 14 | I Adam nie był zwiedziony, ale niewiasta zwiedziona będąc, przestępstwa przyczyną była. |
| 15 | Lecz zbawiona będzie przez rodzenie dziatek, jeźliby zostały w wierze i w miłości, i w świętobliwości z miernością. |
| 1 | Wierna jest ta mowa: Jeźli kto biskupstwa żąda, dobrej pracy żąda. |
| 2 | Ale biskup ma być nienaganiony, mąż jednej żony, czuły, trzeźwy, poważny, gościnny, ku nauczaniu sposobny; |
| 3 | Nie pijanica wina, nie bitny, nie sprośnego zysku chciwy, ale słuszność miłujący, nieswarliwy, niełakomy; |
| 4 | Który by dom swój dobrze rządził, który by dziatki miał w posłuszeństwie ze wszelaką uczciwością; |
| 5 | (Bo jeźliby kto nie umiał swego własnego domu rządzić, jakoż pieczę będzie miał o kościele Bożym?) |
| 6 | Nie nowotny, aby będąc nadęty, nie wpadł w sąd potwarcy. |
| 7 | Musi też mieć świadectwo dobre od obcych, aby nie wpadł w hańbę i w sidło potwarcy. |
| 8 | Dyjakonowie także mają być poważni, nie dwoistego słowa, nie pijanicy wielu wina, nie chciwi sprośnego zysku, |
| 9 | Mający tajemnicę wiary w czystem sumieniu. |
| 10 | A ci też niech będą pierwej doświadczeni, zatem niech służą, jeźli są bez nagany; |
| 11 | Żony także niech mają poważne, nie potwarliwe, trzeźwe, wierne we wszystkiem. |
| 12 | Dyjakonowie niech będą mężami jednej żony, którzy by dziatki dobrze rządzili i własne domy. |
| 13 | Albowiem którzy by dobrze służyli, stopień sobie dobry zjednają i wielkie bezpieczeństwo w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie. |
| 14 | Toć tobie piszę, mając nadzieję, że w rychle przyjdę do ciebie; |
| 15 | A jeźlibym omieszkał, abyś wiedział, jako się masz w domu Bożym sprawować, który jest kościołem Boga żywego, filarem i utwierdzeniem prawdy. |
| 16 | A zaprawdę wielka jest tajemnica pobożności, że Bóg objawiony jest w ciele, usprawiedliwiony jest w duchu, widziany jest od Aniołów, kazany jest poganom, uwierzono mu na świecie, wzięty jest w górę do chwały. |
| 1 | A Duch jawnie mówi, iż w ostateczne czasy odstaną niektórzy od wiary, słuchając duchów zwodzących i nauk dyjabelskich, |
| 2 | W obłudzie kłamstwo mówiących i piętnowane mających sumienie swoje, |
| 3 | Zabraniających wstępować w małżeństwo, rozkazujących wstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył ku przyjmowaniu z dziękowaniem wiernym i tym, którzy poznali prawdę. |
| 4 | Bo wszelkie stworzenie Boże dobre jest, a nic nie ma być odrzuconem, co z dziękowaniem bywa przyjmowane; |
| 5 | Albowiem poświęcone bywa przez słowo Boże i przez modlitwę. |
| 6 | To przekładając braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wychowanym w słowach wiary i nauki dobrej, którejś naśladował. |
| 7 | A świeckich i babich baśni chroń się; ale się ćwicz w pobożności. |
| 8 | Albowiem cielesne ćwiczenie mało jest pożyteczne; lecz pobożność do wszystkiego jest pożyteczna, mając obietnicę żywota teraźniejszego i przyszłego. |
| 9 | Wierna to jest mowa i wszelkiego przyjęcia godna. |
| 10 | Albowiem przeto też pracujemy i lżeni bywamy, że nadzieję mamy w Bogu żywym, który jest zbawicielem wszystkich ludzi, a najwięcej wiernych. |
| 11 | To przykazuj i tego nauczaj. |
| 12 | Żaden młodością twoją niech nie gardzi; ale bądź przykładem wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości. |
| 13 | Póki nie przyjdę, pilnuj czytania, napominania i nauki. |
| 14 | Nie zaniedbywaj daru Bożego, który w tobie jest, któryć dany jest przez prorokowanie z włożeniem rąk starszych. |
| 15 | O tem rozmyślaj, tem się zabawiaj, aby postępek twój jawny był wszystkim. |
| 16 | Pilnuj samego siebie i nauczania, trwaj w tych rzeczach; bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają. |
| 1 | Starszemu nie łaj, ale jako ojca napominaj, młodszych jako braci, |
| 2 | Starsze niewiasty jako matki, młodsze jako siostry, ze wszelaką czystością. |
| 3 | Wdowy miej w uczciwości, które prawdziwie są wdowami. |
| 4 | A jeźli która wdowa dzieci albo wnuczęta ma, niech się uczą pierwej przeciwko domowi własnemu być pobożnemi i wzajem oddawać rodzicom; albowiem to jest rzecz chwalebna i przyjemna przed obliczem Bożem. |
| 5 | A która jest prawdziwie wdowa i osierociała, ma nadzieję w Bogu i trwa w prośbach i w modlitwach w nocy i we dnie. |
| 6 | Ale która w rozkoszach żyje, ta żyjąc umarłą jest. |
| 7 | To tedy rozkazuj, żeby były nienaganione. |
| 8 | A jeźli kto o swoich, a najwięcej o domowych starania nie ma, wiary się zaprzał i gorszy jest niż niewierny. |
| 9 | Wdowa niech będzie obrana, która by nie miała mniej niż sześćdziesiąt lat, która była żoną jednego męża, |
| 10 | Mająca świadectwo w dobrych uczynkach, jeźli dzieci wychowała, jeźli gości przyjmowała, jeźli świętych nogi umywała, jeźli utrapionych wspomagała, jeźli każdego uczynku dobrego naśladowała. |
| 11 | Wdów zasię młodszych chroń się; bo gdyby się zbestwiły przeciw Chrystusowi, chcą za mąż iść, |
| 12 | Mając osądzenie, iż pierwszą wiarę odrzuciły; |
| 13 | Owszem też próżnując uczą się chodzić od domu do domu; a nie tylko są próżnujące, ale też świegotliwe, niepotrzebnemi rzeczami się bawiące, mówiąc, co nie przystoi. |
| 14 | Chcę tedy, aby młodsze szły za mąż, dzieci rodziły, gospodyniami były; przeciwnikowi żadnej przyczyny nie dawały ku obmowisku; |
| 15 | Albowiem się już niektóre obróciły za szatanem. |
| 16 | Przetoż, jeźli który wierny albo która wierna ma wdowy, niechże je opatruje, a niech zbór nie będzie obciążony, aby tym, które są prawdziwie wdowami, starczyło. |
| 17 | Starsi, którzy się w przełożeństwie dobrze sprawują, niech będą mieni za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce. |
| 18 | Albowiem Pismo mówi: Wołowi młócącemu nie zawiążesz gęby; i: Godzien jest robotnik zapłaty swojej. |
| 19 | Przeciwko starszemu nie przyjmuj skargi, chyba za dwoma albo trzema świadkami. |
| 20 | A tych, którzy grzeszą, strofuj przed wszystkimi, aby i drudzy bojaźń mieli. |
| 21 | Oświadczam się przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, i przed Anioły wybranymi, abyś tych rzeczy przestrzegał, w osobach nie brakując, nic nie czyniąc z przychylności. |
| 22 | Rąk z prędka na nikogo nie wkładaj, ani bądź uczestnikiem cudzych grzechów: samego siebie czystym zachowaj. |
| 23 | Samej wody więcej nie pijaj, ale używaj po trosze wina dla żołądka twego i częstych chorób twoich. |
| 24 | Grzechy niektórych ludzi przedtem są jawne i uprzedzają na sąd, a za niektórymi idą pozad. |
| 25 | Także też dobre uczynki przedtem są jawne; ale które są insze, utaić się nie mogą. |
| 1 | Którzykolwiek słudzy są pod jarzmem, niech rozumieją panów swych godnych być wszelakiej czci, aby imię Boże i nauka nie była bluźniona. |
| 2 | A którzy mają panów wiernych, niech nimi nie gardzą, dlatego iż są braćmi, ale tem raczej niech służą, iż są wierni i mili, dobrodziejstwa Bożego uczestnicy. Tego nauczaj i do tego upominaj. |
| 3 | Jeźli kto inaczej uczy, a nie przystępuje do zdrowych mów Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i do tej nauki, która jest według pobożności, |
| 4 | Taki nadęty jest i nic nie umie, ale szaleje około gadek i sporów o słowa, z których pochodzi zazdrość, swar, złorzeczenia, złe podejrzenia, |
| 5 | Przewrotne ćwiczenia ludzi umysłu skażonego i którzy pozbawieni są prawdy, którzy rozumieją, że pobożność jest zyskiem cielesnym; odstąpże od takich. |
| 6 | A jestci wielki zysk pobożność z przestawaniem na swem; |
| 7 | Albowiem niceśmy nie przynieśli na ten świat, bez pochyby że też wynieść nic nie możemy; |
| 8 | Ale mając żywność i odzienie, na tem przestawać mamy. |
| 9 | Bo którzy chcą bogatymi być, wpadają w pokuszenie i w sidło, i w wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają ludzi na zatracenie i zginienie. |
| 10 | Albowiem korzeń wszystkiego złego jest miłość pieniędzy, których niektórzy pragnąc, pobłądzili od wiary i poprzebijali się wieloma boleściami. |
| 11 | Ale ty, człowiecze Boży! chroń się takich rzeczy, a naśladuj sprawiedliwości, pobożności, wiary, miłości, cierpliwości, cichości. |
| 12 | Bojuj on dobry bój wiary, chwyć się żywota wiecznego, do któregoś też powołany, i wyznałeś dobre wyznanie przed wieloma świadkami. |
| 13 | Rozkazuję ci przed Bogiem, który wszystko ożywia i przed Chrystusem Jezusem, który oświadczył przed Ponckim Piłatem dobre wyznanie, |
| 14 | Abyś zachował to przykazanie, będąc bez zmazy, bez nagany, aż do objawienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, |
| 15 | Które czasów swoich okaże on błogosławiony i sam możny król królujących i Pan panujących; |
| 16 | Który sam ma nieśmiertelność i mieszka w światłości nieprzystępnej, którego nie widział żaden z ludzi, ani widzieć może; któremu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen. |
| 17 | Bogaczom w tym teraźniejszym wieku rozkaż, aby nie byli wysokomyślnymi, ani nadziei pokładali w bogactwie niepewnem, ale w Bogu żywym, który nam wszystkiego obficie ku używaniu dodaje: |
| 18 | Aby innym dobrze czynili, w uczynki dobre bogatymi byli, radzi dawali, a radzi udzielali, |
| 19 | Skarbiąc sami sobie grunt dobry na przyszły czas, aby otrzymali żywot wieczny. |
| 20 | O Tymoteuszu! strzeż tego, czegoć się powierzono, a brzydź się świecką próżnomównością i sprzeczaniem około fałszywie nazwanej umiejętności, |
| 21 | Którą się niektórzy szczycąc z strony wiary, celu uchybili. Łaska niech będzie z tobą. Amen. |
