5 | A gdy niektórzy mówili o kościele, iż był pięknym kamieniem i upominkami ozdobiony, rzekł: |
6 | Z tego, co widzicie, przyjdą dni, w które nie będzie zostawiony kamień na kamieniu, który by nie był rozwalony. |
7 | I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! kiedyż to będzie? a co za znak, gdy się to będzie miało dziać? |
8 | A on rzekł: Patrzcie, abyście nie byli zwiedzeni; boć wiele ich przyjdzie w imieniu mojem, mówiąc: Jam jest Chrystus, a czas się przybliżył; nie udawajcież się tedy za nimi. |
9 | A gdy usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie lękajcie się; albowiem musi to być pierwej, aleć jeszcze nie tu jest koniec. |
10 | Tedy im mówił: Powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu; |
11 | I będą miejscami wielkie trzęsienia ziemi, i głody i mory, także strachy i znaki wielkie z nieba będą. |
12 | Ale przed tem wszystkiem wrzucą na was ręce swoje, i będą was prześladować, podawając do bóżnic i do więzienia, wodząc przed króle i przed starosty dla imienia mego. |
13 | A to was spotka na świadectwo. |
14 | Przetoż złóżcie to do serc waszych, abyście przed czasem nie myślili, jako byście odpowiadać mieli. |
15 | Albowiem ja wam dam usta i mądrość, której nie będą mogli odeprzeć, ani się sprzeciwić wszyscy przeciwnicy wasi. |
16 | A będziecie też wydani od rodziców i od braci i od krewnych i od przyjaciół, i zabiją niektóre z was; |
17 | Będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. |
18 | Ale ani włos z głowy waszej nie zginie. |
19 | W cierpliwości waszej posiadajcie dusze wasze. |
20 | A gdy ujrzycie Jeruzalem od wojsk otoczone, tedy wiedzcie, żeć się przybliżyło spustoszenie jego. |
21 | Tedy ci, co są w Judzkiej ziemi, niech uciekają na góry, a ci, co są w pośrodku jej, niech wychodzą, a ci, co są w polach, niechaj nie wchodzą do niej. |
22 | Albowiem te dni są pomsty, aby się wypełniło wszystko, co napisane. |
23 | Ale biada brzemiennym i piersiami karmiącym w owe dni! albowiem będzie ucisk wielki w tej ziemi i gniew Boży nad tym ludem. |
24 | I polegną od ostrza miecza, i zapędzeni będą w niewolę między wszystkie narody, i będzie Jeruzalem deptane od pogan, aż się wypełnią czasy pogan. |
25 | Tedy będą znaki na słońcu i na księżycu i na gwiazdach, a na ziemi uciśnienie narodów z rozpaczą, gdy zaszumi morze i wały; |
26 | Tak, iż ludzie drętwieć będą przed strachem i oczekiwaniem tych rzeczy, które przyjdą na wszystek świat; albowiem mocy niebieskie poruszą się. |
27 | A tedy ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i chwałą wielką. |
28 | A gdy się to pocznie dziać, spoglądajcież a podnoście głowy wasze, przeto iż się przybliża odkupienie wasze. |
29 | I powiedział im podobieństwo: Spojrzyjcie na figowe drzewo i na wszystkie drzewa; |
30 | Gdy się już pukają, widząc to sami to uznawacie, że już blisko jest lato. |
31 | Także i wy, gdy ujrzycie, iż się to dzieje, wiedzcie, że blisko jest królestwo Boże. |
32 | Zaprawdę powiadam wam, żeć nie przeminie ten wiek, ażby się to wszystko stało. |
33 | Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. |
34 | A strzeżcie się, aby snać nie były obciążone serca wasze obżarstwem i opilstwem i pieczołowaniem o ten żywot, a nagle by na was przyszedł ten dzień. |
35 | Albowiem jako sidło przypadnie na wszystkie, którzy mieszkają na obliczu wszystkiej ziemi. |
36 | Przetoż czujcie, modląc się na każdy czas, abyście byli godni ujść tego wszystkiego, co się dziać ma, i stanąć przed Synem człowieczym. |
37 | I nauczał we dnie w kościele; ale w nocy wychodząc, przebywał na górze, którą zowią oliwną. |
38 | A wszystek lud rano się schodził do niego, aby go słuchał w kościele. |