Biblia w obrazach bezpłatnie :: Lukasza 24:13

Lukasza 24

13	A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
14	A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
15	I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
16	Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
17	I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
18	A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
19	I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
20	A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
21	A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
22	Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
23	A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
24	I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
25	Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
26	Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
27	A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
28	I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
29	Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
30	I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
31	I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
32	I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
33	A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
34	Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
35	A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
36	A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
37	A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
38	I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
39	Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
40	A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
41	Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
42	A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
43	A on wziąwszy, jadł przed nimi.
44	I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
45	Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
46	I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
47	I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
48	A wy jesteście świadkami tego.
49	A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.

Public Domain

Lukasza 24:13–49

Lukasza 24