1 | Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. |
2 | Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. |
3 | Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje. |
4 | Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię. |
5 | Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy. |
6 | Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim. |
7 | Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja. |
8 | Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi. |
9 | Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę. |
10 | Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył. |
11 | Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje. |
12 | Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich. |
13 | Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie. |
14 | Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię. |
15 | Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili. |
16 | Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję. |
17 | Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję. |
18 | Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz. |
19 | Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże! Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie. Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim. |